مراحل اجرایّ ژاکت فلزی
ستونها همیشه المان های مهم و تعیین کننده در رفتار جانبی ساختمان ها می باشند. برای افزایش شکل پذیری ساختمان ها نیاز به بهبود مقاومت برشی و مموری ستونها می باشد. روش های مختلفی برای این بوبور وجود دارد که روش سنتی و معروف أن استفاده از شالت های بتنی می باشد. شالت بتی شامل لایه ای از و بتن، میلگردهای طولی و فاموت های بسته می باشد. این روش در مواردی که میزان آسیب های وارده به ستون زیاد باشد و یا ستون از ظرفیت کافی در برابر نیروهای جانبی برخوردار نباشد به کار می رود. ژاکت بتنی بسته به شرایط می تواند در دور تادور ستون و یا در یک وجه و یا چند و به آن اجرا شود.
مراحل اجرای مقاوم سازی با شالت بتنی -
1مهار میلگردهای طولی در فونداسیون و عبور آنها از مقطع سقف: اگر هدف افزایش ظرفیت خمشی مقطع ستون باشد بایستی آرماتورها در داخل فونداسیون مهار شده و به صورت پیوسته از داخل سقف نیز عبور کنند. برای مهار آرماتورها در فونداسیون از چسب اپوکسی استفاده و می شود
2-آماده کردن سطح مشترک بتن قدیمی و جدید:
برای بهبود اتصال بین بتن جدید و بتن قدیمی بایستی رویه بتن قدیمی از طریق شن زنی زبر شده، نمناک گردد، بعضا به وسیله چسب اپوکسی چسبناک شود و یا اینکه توسط اجرای میلگردهای اتصال قفل و بست بیشتری ایجاد شود
3- اجرای خاموت اضافی
4-شمع زنی تدریجی سازہ
۵-اجرای بتن جریر: معمولا از بتن ای خود تراکم استفاده می گردد.
استفاده از جاکت بتنی باعث افزایش باربری محوری سختی ، مقاومت خمشی و برشی و ظرفیت شکل پذیری مقطع می شود. مقدار افزایش مقاومت جانبی مقاطع در این روش بسیار بیشتر از روش هایی نظیر FRP می باشد. استفاده از روش جاکت بتنی به دلیل مشکلات اجرایی بالا بودن مدت زمان اجرا، افزایش بعد ستون و وزن سازه و عدم هماهنگی با معماری ساختمان دارای محدودیت می باشد. این در حالی است که روش FRP هیچکدام از این محدودیتها را نداشته و به دلیل سختی و مقاومت بالا، وزن اندک و مقاومت در برابر خوردگی، نصب سریع و آسان و کارایی اجرایی بالا و... بسیار بیشتر مورد توجه قرار می گیرد
