ترکیب بارهای طراحی بر اساس مبحث ششم

ترکیب بارها، برای طراحی هر جزء از سازه بایستی ملاک طراحی قرار گیرند و نه اثر تک تک بارها. در تعیین چگونگی ترکیب اثر بارهای مختلف بحث آماری و احتمالاتی برقرار بوده و میزان شانس همزمانی اثر بارها این ترکیب بارها توسط آیین‌نامه داده شده است. توجه شود که از ترکیب بارها تنها در تحلیل‌های خطی (تحلیل‌های متداول در دفاتر مهندسی) می‌توان استفاده نمود. زیرا در تحلیل‌های غیرخطی، جمع آثار قوا برقرار نیست. ترکیب بارها را می‌توان به دو دسته ترکیب بارهای طراحی به روش تنش مجاز و ترکیب بارهای طراحی به روش حالات حدی تقسیم نمود. در سازه‌های بتنی استفاده از روش تنش مجاز منسوخ شده و طراحی سازه‌های بتنی به روش مقاومت نهایی (یا همان روش حالات حدی) انجام می‌شود. در روش هر دو روش طراحی، نیاز عضو (اثر نیروی روی عضو) با ظرفیت آن عضو بایستی مقایسه شود که در حالتی که نیاز (Demand) کمتر از ظرفیت (Capacity) باشد، طراحی مورد قبول است. ترکیب بارهای طراحی سازه‌های فولادی طبق مبحث ششم بصورت زیر هستند. در ASCE7-10 تفاوتی بین ترکیب بارهای فولادی و بتنی وجود ندارد:

 1.4D

 1.2D + 1.6L + 0.5(Lr or S or R)

 1.2D + 1.6(Lr or S or R) + (L or 0.5(1.4W))

 1.2D + 1.0(1.4W) + L + 0.5(Lr or S or R)

 1.2D + 1.0E + L + 0.2S

 0.9D + 1.0(1.4W)

 0.9D + 1.0E

 1.2D + 0.5L + 0.5(Lr or S) + 1.2T

 1.2D + 1.6L + 1.6(Lr or S) + 1.0T

* برای کاربری‌هایی که بار L0 آنها کمتر از 5 کیلونیوتن بر متر مربع است، به استثناء بام، کف پارکینگ یا محلهای اجتماع عمومی، ضریب بار مربوط به L را می‌توان برابر 0.5 برای ترکیب بار شماره 3، 4 و 5 منظور نمود.
ترکیب بارهای سازه‌های بتنی طبق مبحث ششم:

 1.25D + 1.5L + 1.5(Lr or S or R)

 D + 1.2L + 1.2(Lr or S or R) + 1.2(W or 0.7E)

 0.85D + 1.2(W or 0.7E)

 1.25D + 1.5L +1.5(Lr or S or R) + 1.5(H or 0.84F)

 0.85D + 1.5(H or 0.84F)

 D +1.2L + 1.2(Lr or S)+T

 1.25D + 1.5T

* برای کاربری‌هایی که بار L0 آنها کمتر از 5 کیلونیوتن بر متر مربع است، به استثناء بام، کف پارکینگ یا محلهای اجتماع عمومی، ضریب بار مربوط به L را می‌توان برابر 0.6 برای ترکیب بار شماره 2 و 0.75 برای ترکیب بار شماره 4 منظور نمود. در ادامه یک مثال برای این مورد آورده خواهد شد.
✔️ @AlirezaeiChannel