آشنایی با انواع تحلیل های پوش آور

در این مقاله به بررسی روش های جدید پوش آور پرداخته می شود (پوش آور مودال ، پوش آور انرژی - پوش آور کران بالا- پوش آور بهبود یافته- پوش آور متوالی و...)

 
دریافت فایل

عنوان: پوش آور مودال ، پوش آور انرژی - پوش آور کران بالا- پوش آور بهبود یافته
حجم: 1.93 مگابایت
توضیحات: در این مقاله به بررسی روش های جدید پوش آور پرداخته می شود (پوش آور مودال ، پوش آور انرژی - پوش آور کران بالا- پوش آور بهبود یافته)
 
 
اطلاعات بیشتر و آموزش کامل در مورد تحلیل پوش آور در وبلاگ pushover.blog.ir/ می باشد.

نکاتی در مورد جانمایی ستون ها

ستون گذاری و جانمایی مهاربندها و دیوارهای برشی
ستونگذاری هم یکی از مراحل مهمی است که باید در همان اولین مراحل انجام گردد. معمولاً در نقشه های معماری و توسط مهندس معمار ستونگذاری و حتی جانمایی بادبندها انجام میشود. ولی باید توجه نمایید که این مساله به معنی این نیست که نظر مهندس معمار نظر نهایی و غیرقابل تغییر است. مهندس معمار با دید تخصصی خود به این مساله نگاه میکند و بعضاً علی الخصوص در بادبندگذاری انتخابهایی میکند که با مبحث دهم مقررات ملی در تناقض است. به طور خلاصه در ستونگذاری باید به نکات زیر توجه نمود:
 
1-  تعداد محورها به حداقل تعداد برسد. اما این مساله اصل نیست و بعضاً در فاصله ای کوچک مجبور به تعریف چندین محور با فواصل نزدیک هستیم. به این نکته هم توجه کنید که هر چند منعی برای تعریف محورهای مورب نداریم اما بهتر است در پروژه های عادی محور ها را متعامد و در دو جهت اصلی سازه تعریف کنیم و از تعریف محورهای مورب که بعداً در هنگام مدلسازی کامپیوتر علی الخصوص برای افراد مبتدی ایجاد مشکل مینماید خودداری کنیم. هر چند که این کار ممکن است تعداد محورها را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
2-  فاصله ستونها از یکدیگر مقداری معقول باشد. توجه کنید که فواصل کم باعث افزایش بیمورد ستونها و سنگین شدن سازه و ایجاد مزاحمت ستونها برای کاربریهای معماری و فاصله زیاد آنها از هم باعث بالا رفتن سایز تیرها میشود. توصیه میشود که در حالتی که محدودیت خاصی وجود ندارد فواصل ستونها از یکدیگر بین ۴ تا ۶ متر در نظر گرفته شود.
3-  از ستون گذاری در وسط فضاهای معماری و پارکینگها خودداری شود مگر اینکه برای این موضوع با مهندس معمار مشورت و تاییدیه آن گرفته شود. ستونها بهتر است در داخل دیوارها ترجیحاً در محل تقاطع آنها با هم باشد که بعد از اجرا داخل دیوارها پنهان شوند و از طرف دیگر دیوارها نیز به این ستونها مهار شوند.
4- توصیه اکید میشود که از جابه جایی ستونها در پلانهای طبقات خودداری شود. هر چند این مساله منع آیین نامه ای ندارد اما به هر جهت تا حد امکان باید از آن اجتناب نماییم. جا به جایی ستون در پلان باعث میشود که مجبور به قرار دادن ستون بر روی پل شویم که بار متمرکز منتقل شده به پل باعث بالا رفتن سایز پل به میزان بسیار قابل توجهی میشود.
 
5- ستونها را به گونه ای قرار دهید که حداقل از دو جهت بتوان به آنها تیر متصل کرد و آنها را مهار کرد. به همین جهت از قرار دادن ستونهای کناری در مجاورت نورگیرها و داکتهایی که نمیتوان از داخل آن تیر عبور داد خودداری
نمایید.

انواع ترکیب‌بارها نرم افزار ETABS 2016

انواع ترکیب‌بارها نرم افزار ETABS 2016
هنگام ایجاد ترکیب بارها، از مسیر Define menu > Load Combinations گزینه‌های مختلفی پیش روی محاسب قرار دارد. با استفاده از مسیر گفته شده و کلیک بر روی گزینه Add New Combo می‌توان یک ترکیب بار جدید ایجاد نمود. بعد از کلیک بر روی گزینه گفته شده پنجره Load Combination Data ظاهر می‌شود. در این پنجره و در بخش Load Combination Name می‌توانید نام دلخواهی برای ترکیب بار مورد نظر وارد نمایید. از کلمه Mode نمی‌توانید استفاده نمایید و تمام ترکیب بارها باید نام یکتایی داشته باشند. در بخش Load Combination Type نوع ترکیب بار را مشخص نمایید. بخش‌های مختلف آن به شرح زیر است:
 

گزینه Linear Add: این گزینه پرکاربردترین نوع ترکیب بارها بوده و معمولا برای طراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این حالت، حالت‌های مختلف بار و آثار آنها بصورت جبری با هم جمع می‌شوند. مثلا اگر در این حالت آثار ناشی از بار D=1 ton، L=1.5 ton و E=-2 ton باشد و آنها را در ترکیب باری بصورت D+1.5L+E قرار دهیم، نتیجه داده شده بصورت زیر خواهد بود:
D+1.5L+E=1+1.5*1.5-2=1.25 ton
گزینه Envelope: در این حالت پوش مقادیر برگردانده می‌شود. برنامه قادر به ارائه نتایج بصورت حداکثر مطلق، حداکثر و حداقل است. مثلا اگر در این حالت آثار ناشی از بار D=1 ton، L=1.5 ton و E=-2 ton باشد و آنها را در ترکیب باری بصورت D,1.5L,E قرار دهیم، نتیجه داده شده بصورت زیر خواهد بود:
حداکثر:
1.5*1.5=2.25
حداقل:
-2
گزینه Absolute Add: در این حالت مقادیر بصور قدر مطلقی با هم جمع می‌شوند. مثلا اگر در این حالت آثار ناشی از بار D=1 ton، L=1.5 ton و E=-2 ton باشد و آنها را در ترکیب باری بصورت D+1.5L+E قرار دهیم، نتیجه داده شده بصورت زیر خواهد بود:
حداکثر:
+1*(abs(1)+abs(1.5*1.5)+abs(-2))=5.25
حداقل:
-1*(abs(1)+abs(1.5*1.5)+abs(-2))=-5.25
گزینه SRSS: در این حالت مقادیر بصورت جذر مجموع مربعات با هم ترکیب می‌شوند. مثلا اگر در این حالت آثار ناشی از بار D=1 ton، L=1.5 ton و E=-2 ton باشد و آنها را در ترکیب باری بصورت D,1.5L,E قرار دهیم، نتیجه داده شده بصورت زیر خواهد بود:
حداکثر:
+1*((1)^2+ (1.5*1.5)^2+ (-2)^2)^0.5=3.172
حداقل:
-1*((1)^2+ (1.5*1.5)^2+ (-2)^2)^0.5=-3.172
گزینه Range Add: این ترکیب در نسخه‌های جدید ETABS اضافه شده است. در حالت ترکیب حداکثر، پاسخ‌های مثبت حداکثر با هم جمع شده و پاسخ‌های منفی مشارکت داده نمی‌شوند. همچنین در حالت ترکیب حداقل، مقادیر کمینه پاسخ‌ها با علامت منفی با هم جمع شده و پاسخ‌هایی که دارای مقدار مثبت باشند، در این حالت مشارکت داده نمی‌شوند. مثلا اگر در این حالت آثار ناشی از بار D=1 ton، L=1.5 ton و E=-2 ton باشد و آنها را در ترکیب باری بصورت D+1.5L+E قرار دهیم، نتیجه داده شده بصورت زیر خواهد بود:
حداکثر:
(1)+ (1.5*1.5) =3.25
حداقل:
-2
منظور از پاسخ در متن فوق، می‌تواند دیاگرام‌های لنگر، برش، نیروی محوری، عکس‌العمل‌های تکیه‌گاهی و ... باشد.
@AlirezaeiChannel

سیستم قاب پیرامونی

باید توجه داشت که هیچ ضابطه خاصی در ارتباط با تعداد قابهایی که باید بصورت گیردار ایجاد شوند، وجود ندارد. در عرف مهندسی کشور ما معمولا مهندسین ترجیح می‌دهند تا حد امکان قاب‌های بیشتری را گیردار نمایند ولی می‌توان تنهای قاب‌های پیرامونی و یا حتی تعدادی از دهانه‌ها را قاب خمشی نمود و بقیه اجزای قاب را برای تحمل بارهای ثقلی در نظر گرفت. در این ارتباط باید به چند نکته توجه داشت:
1- تعیین تعداد دهانه‌ها باید با توجه به تجربه طراح و نیازهای طرح صورت گیرد.
2- در صورتی که تعداد دهانه‌های کمتری گیردار شوند، ابعاد مقاطع در آن دهانه‌ها بیشتر می‌شود.
3- در صورتی که تعداد دهانه‌های کمتری گیردار شوند، درجه نامعینی قاب کم می‌شود.
4- در صورتی که تعداد دهانه‌های کمتری #گیردار شوند، کنترل جابجایی نسبی طبقات ممکن است مشکل شود.
5- در صورتی که تعداد دهانه‌های کمتری گیردار شوند، تعداد اتصالات گیردار کمتر شده و می‌تواند به اجرای راحت‌تر کمک نماید. همچنین در صورت عدم نیاز به اتصالات گیردار زیاد، ممکن است افزایش تعداد #اتصالات گیردار سبب غیراقتصادی شدن طرح گردد.
در شکل زیر برای سه قاب مختلف نسبت‌های Gama بصورت نسبت W/Mg تعریف شده است که در آن W وزن بخشی از بار ثقلی سازه که توسط سیستم #لرزه‌بر تحمل می‌شود و M جرم افقی که سبب ایجاد نیروهای اینرسی زلزله شده است. برای سازه‌ای که تمام قاب‌ها گیردار باشند این نسبت 1 برای برای بقیه قاب‌ها کمتر می‌شود.

@AlirezaeiChannel
 
 
 

کنترل بند 3_10 از استاندارد 2800 برای اجزایی از سازه که جزئی از سیستم باربر جانبی نیستید.

 
بیشترین کاربرد این بند در سیستم‌ های دال تخت و یا وافل هست. فرض کنیم در یک سیستم دال تخت که ستونها فقط برای بارهای ثقلی طراحی میشوند تغییر مکان الاستیک 5cm باشد اما تغییر مکان غیر خطی 25cm باشد . در واقعیت این ستون همراه سقف 25cm تغییر مکان می دهند ، و در هیچ جایی از سازه اثر این تغییر مکان دیده نشده ، پس در واقع میخواهیم تغییر شکلهای غیر خطی سازه را به ستونها اعمال کنیم و چک کنیم که آیا جوابگوی تغییر مکان خواهند بود یا خیر ، ستونی که فقط به دیافراگم در یک نقطه وصل شده است
 
برای اینکار نیاز داریم‌ فایل چک بسازم و در این فایل ستونها و دیوارها باید سختی اصلی خودشان را داشته باشند (اگر ترک خورده باشند یا ترک نخورده ، ضرایب مربوط به خودشان را دارند) حالا چیکار باید کنیم؟؟
 
A) C × Cd
 
ضریب زلزله رو باید C اندیس d برابر کنیم
 
delta center mass طبقه بام را مشاهده می کنیم مثلا عدد 12cm ، ضریب cd رو هم دارم در آن ضرب کرده که حاصل می شود 60cm ، نام این عدد را می گذاریم delta 1
 
بعد در فایل چک، delta آن طبقه بام رو می خوانیم و نامش را delta2 می گذاریم با این تفاوت که نیروی زلزله cd برابر شده است
 
همانطور که گفته شد تغییر مکان center mass برابر با 12cm بود که cd برابر آن شد 60 سانتی متر و تغییر مکان غیر خطی ، یعنی در طبقه بام باید 60cm تغییر مکان داشته باشیم.
 
حالا باید یک ضریب زلزله جدید محاسبه کنم ،
C new= c × (delta1/delta2) یا (delta2/delta1)
فرض کنیم delta 2 حدود  54cm شده است  پس باید این دلتا را به 60cm برسانیم اما چطور؟ با افزایش ضریب زلزله پس در نهایت باید نسبت
Delta1/delta2
را در ضریب زلزله که داشتم ضرب بکنم ، تغییر مکان ایجاد شده با c new را چک میکنم که به 60cm رسیده باشد ، زمانی که رسید ، ستون هارو برای این ضریب زلزله طراحی میکنم و جواب میگیرم.
هدف این هست که تغییر مکان غیرخطی که تو این فایل cd برابر شده با تغییر مکان غیرخطی واقعی سازه با هم برابر شوند ،  یعنی نسبت
Delta1 / delta2 =1
شود
مجتبی شیری

راهنمای گام به گام دیوار برشی در Etabs

پیشنهاد ویژه برای دانلود
>دانلود فایل راهنمای گام به گام یوار برشی در Etabs ایتبس

حجم فایل: 4 مگابایت

تعداد صفحات: 45

تایپ شده و تصویری می باشد

تهیه کننده: مسعود شفیعی سامانی

تهیه شده در سال 93

در این فایل علاوه بر آموزش مدلسازی دیوار برشی به طراحی دستی آن نیز پرداخته شده است.

در بخش دیگری از این فایل به طراحی دیوار برشی کوپله پرداخته می شود.

از دیگر مباحثی که در این فایل پرداخته شده می توان به نحوه ی آرماتور گذاری دیوارهای برشی اشاره کرد.

مفهوم ضریب نامعینی سازه Rho و نحوه ی اعمال آن

برای اولین بار در آیین‌نامه UBC97، ضریبی تحت عنوان ضریب نامعینی سازه عنوان شد. این ضریب درجه قابلیت اطمینان سازه را نشان داده و بیانگر تعداد جبه های مقاوم در برابر بارهای جانبی است. مثلا یک تیر دو سر ساده و دو سر گیردار در نظر بگیرید. در تیر دو سر ساده با تشکیل اولین مفصل در وسط آن سیستم ناپایدار میشود، چون سیستم معین است. ولی در یک تیر دو سر گیردار با تشکیل دو مفصل خمیری در دو انتهای آن، تازه تیر به صورت یک تیر دو سر ساده در آمده و بایستی یک مفصل دیگر نیز در وسط آن ایجاد شود. بنابراین تیر دو سر گیردار دارای نامعینی بیشتر و جبه های مقاوم بیشتری است
ضریب نامعینی چندان به تحلیل سازه مرتبط نیست بلکه بیشتر به شکل‌پذیری و اتلاف انرژی سیستم بر میگردد. برای اولین بار در آیین‌نامه UBC97، ضریبی تحت عنوان ضریب نامعینی سازه عنوان شد. برای تعریف این پارامتر شکل زیر را در نظر بگیرید. یک قاب فولادی در دو حالت و با دو پیکربندی مختلف دارای مهاربند هستند. قاب سمت چپ دارای یک دهانه مهاربند با مقطع دوبل ناودانی 140 است. قاب سمت راست دارای دو دهانه مهاربندی با مقطع دوبل ناودانی 100 است. حال فرض نمایید سختی و مقاومت جانبی هر دو قاب یکسان باشد. لیکن قابی که درجه نامعینی بیشتری دارد، در برابر زلزله دارای رفتار بهتری است و شانس ایجاد مفاصل بیشتری در در آن فراهم است. توصیه می‌شود تا حد امکان سازه نامعین طراحی شود.
به عبارتی: در یک سازه نامعین جبهه‌های مقاوم در برابر بارهای جانبی بیشتر بوده و امکان تولید مفاصل پلاستیک بیشتری در آن فراهم است. مثلا یک تیر دو سرساده و دو سرگیردار را در نظر بگیرید. در تیر دو سر ساده با تشکیل اولین مفصل سازه ناپایدر شده ولی در تیر دو سرگیردار باید سه مفصل در آن ایجاد شده تا ناپایدار گردد.
 
بهترین راه اعمال ضریب نامعینی در ترکیب بارها است. بدین معنی که عدد 1.2 در نیروی زلزله موجود در ترکیب بارها ضرب شود. اگرچه می‌توان این ضریب را در ضریب زلزله C یا ضریب همپایه سازی برش پایه دینامیکی و استاتیکی ضرب نمود ولی کار درستی نیست و منجر به نتایج محافظه کارانه خواهد شد. به عنوان مثال در تعیین اثرات P-Delta نیازی به اعمال ضریب نامعینی نیست ولی در صورتی که آن را در ضریب زلزله ضرب نمایید، در P-Delta نیز موثر است. همچنین در این حالت بایستی برای کنترل دریفت و زلزله تشدید یافته (که نیازی به اعمال ضریب نامعینی ندارند) یک فایل جدید ایجاد شود.
 
سوال: ضریب نامعینی ما دذ یک جهت 1.2 هست و در جهت دیگه 1 حالا ما قاعده 100 -30 داریم و Exall +0.3Ey را در loade case تعریف کرده ایم حال اگه ما بخواهیم در ترکیبات بار ضریب نامعینی را اعمال کنیم چگونه باید این ضریب را اعمال کنیم ( در ترکیبات بار Exall +0.3Ey این باهم هستند)
شما در این حالت چند راه پیش روی دارید:
1- از ابتدا ضریب نامعینی را بطور محافظه کارانه برای هر دو جهت 1.2 گرفته و در ترکیب بار اعمال نمایید.
2- به جای ایجاد حالت بار 100-30، آنها را در ترکیب بار با هم ترکیب نموده و با ضریب نامعینی مطلوب هر جهت، استفاده شوند.
3- در حالت باری که ایجاد نموده‌اید، ضریب جهتی که ضریب نامعینی آن 1.2 است، را اعمال کنید. مثلا برای حالت بار Ex+0.3Ey در صورتی که ضریب Rho برای جهت y برابر 1.2 باشد، بصورت Ex+0.3*1.2Ey یا 1.2Ey+0.3Ex وارد نمایید.
 
منبع: کانال دکتر تلگرام علیرضایی
 
http://etabs-sap.ir/%d8%aa%d8%b1%da%a9%db%8c%d8%a8-%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%b6%d8%b1%db%8c%d8%a8-%d9%86%d8%a7%d9%85%d8%b9%db%8c%d9%86%db%8c-rho/

لنگر نهایی چشمه ی اتصال

طبق ضوابط AISC341-10 برای بررسی ظرفیت چشمه اتصال، بایستی از نیازهای لرزه‌ای رسیده به این بخش از ستون ناشی از به ظرفیت رسیدن تیرهای اطراف ستون استفاده شود. این نیروها با یک تعادل‌گیری به لبه ستون منتقل می‌شوند. ابتدا حداکثر لنگر مورد انتظار و برش در محل تئوریک مفصل خمیری که در حدود ارتفاع تیر میباشد تعیین شده و تصویر آن در محل بر اتصال تعیین و از روی این نیروها برش چشمه اتصال تعیین گردد.
6e. Panel Zone
(1) Required Shear Strength
The required shear strength of the panel zone shall be determined from the summation of the moments at the column faces as determined by projecting the expected moments at the plastic hinge points to the column faces. The design shear strength shall be φvRn and the allowable shear strength shall be Rn/Ωv where:
φv = 1.0 (LRFD) Ωv = 1.50 (ASD)
 
[caption id="attachment_3245" align="alignnone" width="1069"] panel zone چشمه ی اتصال[/caption]

بارگذاری پله در Etabs

بطور کلی انتخاب نحوه اعمال بار راه پله در مدلسازی بر عهده طراح و بایستی متناسب با شرایط مرزی واقعی سازه انجام شود.
در پله‌های دو طرفه:
- اگر راه پله بصورت فولادی اجرا می‌شود: شمشیری پله در تراز طبقه به تیر بتنی تراز طبقه توسط یک ورق انتظار متصل می‌شود. در این حالت می‌توان نصف بار روی شمشیری پله را بصورت متمرکز به محلی که ورق قرار می‌گیرد، اعمال نمود. البته اعمال بار معادل بصورت گسترده خطی نیز اشکال ندارد. در تراز نیم طبقه دو روش می‌توان متصور شد، یا اینکه شمشیری به یک ستونک که به تراز طبقه متصل شده بار خود را اعمال نماید. در اینحالت نصف بار شمشیری باید به تراز همان تیر که ستون روی آن قرار گرفته اعمال شود. همچنین می‌توان در تراز نیم طبقه از یک تیر فولادی با اتصال مفصلی استفاده نمود. در این حالت بایستی تیر فولادی را در تراز نیم طبقه مدل نمود و بار شمشیری را بر آن اعمال کرد.
- اگر راه پله بصورت بتنی اجرا شود: در این حالت بایستی نصف بار شمشیری به تراز طبقه و نصف دیگر آن به تیر تراز نیم طبقه اعمال نمود. همچنین تیر بتنی تراز نیم طبقه به سبب تغییر سختی که ایجاد می‌نماید را بایستی مدل نمود. نصف دیگر بار رمپ راه پله به این تیر اعمال می‌شود.
در پله‌های سه و چهار طرف:
- اگر راه پله بصورت فولادی اجرا می‌شود: اتصالات شمیری‌ها به اسکلت بصورت مفصلی بوده و بایستی در جایی که شمشیری به اسکلت متصل شده، سهمیه بار دریافت شده را بصورت متمرکز به همان موضع اعمال نمود.
- اگر راه پله بصورت بتنی اجرا می‌شود: مطابق شکل زیر احتمالا نیاز به کنسول‌هایی جهت اتصال رمپ راه پله به اسکلت وجود خواهد داشت. در این حالت بایستی این کنسول‌های کمکی را مدل سازی نمود و سهمیه بار رسیده به آنها را بصورت گسترده خطی بر روی آنها اعمال نمود.
[caption id="attachment_3240" align="alignnone" width="641"] مدلساززی پله در Etabs[/caption]
 
 
منبع: کانال دکتر علیرضایی

فلسفه ی تنش تسلیم مورد انتظار Ry

در طراحی لرزهای، اهمیت حداکثر تنش تسلیم احتمالی (تنش تسلیمی که در واقعیت رخ می‌دهد) با حداقل تنش تسلیم (تنش تسلیمی که در تئوری در نظر گرفته می‌شود) برابر است. مطالعات اخیر نشان میدهد که حاشیهای بین مقاومت تسلیم میانگین واقعی و مقاومت تسلیم مشخصه وجود دارد. برای مثال در چند دهه گذشته برای فولاد ASTM-36 مقاومت های تسلیمی از 270 مگاپاسکال تا 225 مگاپاسکال گزارش دادهاند. این مقاومت افزون، در برخی از المانهای لرزهای، بخصوص المانهایی که به صورت فیوز عمل میکنند بایستی به دقت بررسی شود. زیرا که برای جذب انرژی در این المانها، میزان تنش تسلیم بایستی به صورت معینی تعیین شود تا زودتر از بقیه قسمتهای سازه وارد حوزه خمیری شوند.
کاربرد اصلی Ry در طرح لرزه‌ای، در طراحی اعضایی است بایستی برای ظرفیت فیوزهای سازه‌ای طراحی شوند. مثلا اگر بخواهیم یک اتصال مهاربند همگرا را طراحی کنیم، نیروی طراحی برابر حداکثر ظرفیت مورد انتظار مهاربند در کشش است که برابر RyFyAg می‌شود. ضریب Ry برای مورد انتظار نمودن تنش تسلیم است. یعنی اگر در طراحی Fy=240 MPa در نظر گرفته شود و در عمل مقدار Fy بیشتر از 240 MPa شود و نیروی بیشتری به اتصال آن در حین جاری شدن وارد شد، آن اتصال قوی تر از خود مهاربند طراحی شده باشد. برای این منظور بایستی در طراحی اتصال، از تنش تسلیم محتمل یعنی Ry برابر Fy استفاده شود. این اضافه مقاومت به سبب افزودنی‌هایی مانند آهن قراضه و همچنین پروسه تولید و نوردکاری ایجاد می‌شود. آیین نامه های طراحی ضریبی را با عنوان Ry که برای هر مقطعی متفاوت است در نظر میگیرند. بایستی مقاومت مورد انتظار اجزای کنترل شونده توسط جابجایی را در طراحی اعضای کنترل شوند توسط نیرو بکار برد. طبق آیین‌نامه AISC تنش تسلیم و تنش نهایی مورد انتظار با ضرب Ry و Rt به ترتیب در تنش تسلیم حداقل و تنش نهایی حاصل می‌شود.
Expected Yield Strength = Ry Fy
Expected Tensile Strength= Rt Fu
همچنین #مبحث_دهم مقداری را برای Rt ارائه نمی‌دهد.
در ETABS 9.7.4 امکان تعریف این پارامتر در مصالح وجود ندارد ولی می‌توانید با انتخاب اعضا، این ضریب را به آنها اختصاص دهید. بشرطی که آیین‌نامه AISC360-05 را انتخاب کرده باشید، با انتخاب مقطع مورد نظر و استفاده از مسیر Design menu > Steel Frame Design > View/Revise Overwrites میتوانید از بخش Overstregth factor, Ry مقدار ضریب Ry را وارد نمایید تا به آن مقطع اختصاص یابد.
@AlirezaeiChannel

شرحی بر بند 3-10 آیین نامه 2800

شرحی بر بند 3-10 آیین نامه 2800
برای سازه های بتنی:
بر طبق ACI 318-14 :
18.14—Members not designated as part of the seismic-force-resisting system
ضوابط اعضایی که به عنوان بخشی از سیستم باربر جانبی طراحی نمیشوند.
18.14.1 Scope
18.14.1.1 This section shall apply to members not designated as part of the seismic-force-resisting system in structures assigned to SDC D, E, and F.
ضوابط این بخش باید به اعضایی که به عنوان بخشی از سیستم باربر جانبی نیستند در سازه های قرار گرفته در منطقه لرزه خیزی D ،E و F اعمال شود.
 
18.14.2 Design actions
18.14.2.1 Members not designated as part of the seismic force-resisting system shall be evaluated for gravity load combinations of (1.2D + 1.0L + 0.2S) or 0.9D, whichever is critical, acting simultaneously with the design displacement δu. The load factor on the live load, L, shall be permitted to be reduced to 0.5 except for garages, areas occupied as places of public assembly, and all areas where L is greater than 100 lb/ft2.
اعضایی که به عنوان بخشی از سیستم باربر جانبی طراحی نمی شوند، باید برای ترکیب بارهای ثقلی (1.2D + 1.0L + 0.2S) یا 0.9D هرکدام که بحرانی تر است به طور همزمان با اعمال تغییر مکان طراحی δu ، ارزیابی شوند. ضریب بار زنده L مجاز است به عدد 0.5 کاهش پیدا کند به جز در پارکینگ ها ، مکان های عمومی که امکان اجتماع افراد در آن وجود دارد و همه مواردی که بار زنده آن ها بیشتر از 100 lb/ft2 است.
 
18.14.3 Cast-in-place beams, columns, and joints
18.14.3.1 Cast-in-place beams and columns shall be detailed in accordance with 18.14.3.2 or 18.14.3.3 depending on the magnitude of moments and shears induced in those members when subjected to the design displacement δu. If effects of δu are not explicitly checked, the provisions of 18.14.3.3 shall be satisfied.
ستون ها و تیرهای در جا بتن ریزی شده بسته به بزرگای لنگرها و برش های ایجاد شده در آن ها زمانی که تحت تغییر مکان δu قرار میگیرند ، باید دارای جزئیات بخش های 18.14.3.2 یا 18.14.3.3 باشند.
اگر اثرات δu صریحا بررسی نشود الزامات بخش 18.14.3.3 باید رعایت شود.
(یعنی مشخصه که دو راه حل وجود داره یا الزامات 18.14.3.3 رو بدون هیچ بررسی ای باید رعایت کرد،
یا الزامات 18.14.3.2 یا 18.14.3.3را بر حسب بزرگای لنگرها و برش های ایجاد شده در آن ها، زمانی که تحت تغییر مکان δu قرار میگیرند ، باید رعایت کرد.)
 
18.14.3.2 Where the induced moments and shears do not exceed the design moment and shear strength of the frame member, (a) through (c) shall be satisfied:
زمانی که لنگر ها و برش ها (حاصله از قرار گرفتن تحت تغییر مکان δu ) از مقاومت خمشی و برشی اعضای قاب بیشتر نشود، ضوابط a تا c باید رعایت شوند:
(a) Beams shall satisfy 18.6.3.1. Transverse reinforcement shall be provided throughout the length of the beam at spacing not to exceed d/2. Where factored axial force exceeds Ag fc′/10, transverse reinforcement shall be hoops satisfying 18.7.5.2 at spacing so, according to 18.14.3.2(b).
تیرها باید الزامات بخش 18.6.3.1 را رعایت کنند. آرماتورهای برشی باید در سرتاسر تیر با حداکثر فاصله d/2 رعایت شود.
در جایی که نیروی محوری بیشتر از Ag fc′/10 باشد، آرماتورهای برشی باید طبق ضوابط بخش18.7.5.2 در فاصله های so بر طبق بخش 18.14.3.2(b) قلاب شوند.
 
(b) Columns shall satisfy 18.7.4.1, 18.7.5.2, and 18.7.6. The maximum longitudinal spacing of hoops shall be so for the full column length. Spacing so shall not exceed the lesser of six diameters of the smallest longitudinal bar enclosed and 6 in.
ستون ها باید الزامات بخش های 18.7.4.1 و 18.7.5.2 و 18.7.6 را رعایت کنند. ماکزیمم فاصله قلاب ها در کل طول ستون باید so باشد. فاصله so باید بیشتر از حداقل دو مقدار، 6 برابر قطر کوچکترین آرماتور طولی محصور شده و 6 اینچ باشد.
 
(c) Columns with factored gravity axial forces exceeding 0.35Po shall satisfy 18.14.3.2(b) and 18.7.5.7. The amount of transverse reinforcement provided shall be one-half of that required by 18.7.5.4 and spacing shall not exceed so for the full column length.
ستون ها با نیروی محوری ضریب دار بیشتر از 0.35Po باید الزامات بخش 18.14.3.2(b) و 18.7.5.7. را رعایت کنند. مقدار آرماتور برشی باید به مقدار نصف الزام بخش 18.7.5.4 باشد و فاصله ها نباید بیشتر از so در کل طول ستون باشد.
 
18.14.3.3 Where the induced moments or shears exceed ϕMn or ϕVn of the frame member, or if induced moments or shears are not calculated, (a) through (d) shall be satisfied:
در جایی که لنگر ها یا برش (حاصله از قرار گرفتن تحت تغییر مکان δu ) بیشتر از مقاومت خمشی و برشی طراحی اعضا باشد ، یا اگر لنگر ها یا برش ها محاسبه نشوند باید الزامات بخش های زیر از a تا d رعایت شوند:
 
(a) Materials, mechanical splices, and welded splices shall satisfy the requirements for special moment frames in 18.2.5 through 18.2.8.
مصالح ، وصله مکانیکی و وصله جوشی باید الزامات قاب خمشی بتنی ویژه آمده در بخش 18.2.5 تا 18.2.8 را رعایت کنند.
(b) Beams shall satisfy 18.14.3.2(a) and 18.6.5.
تیرها باید الزامات بخش های 18.14.3.2(a) و18.6.5. را رعایت کنند.
(c) Columns shall satisfy 18.7.4, 18.7.5, and 18.7.6.
ستون ها باید الزامات بخش های 18.7.4 ، 18.7.5 و 18.7.6 را رعایت کنند.
(d) Joints shall satisfy 18.8.3.1.
اتصالات باید الزامات بخش 18.8.3.1 را رعایت کنند.
من خودم به شخصه در طراحی سازه های بتنی با سقف وافل ستون هایی که جزء سیستم باربر جانبی نیستند رو با ضوابط ستون های قاب خمشی ویژه خاموت گذاری میکنم که راه حل ساده تری هست
 
منبع: کانال محاسبات سازه - مهندس رضا براتی