ضریب rigid Zone factor (ناحیه صلب انتهایی)

ضریب rigid Zone برای است که در مدلسازی با استفاده از المان Beam، آکس به آکس ستون‌ها ملاک بوده ولی در عمل این طول کمتر است. اگر 1 بدهید طول خالص و اگر صفر داده شود طول آکس به آکس در نظر گرفته خواهد شد. طبق توصیه FEMA451 و راهنمای برنامه، مقدار 0.5 مناسب است. البته این ضریب در قاب‌های گیردار مهم می‌باشد. در این حالت 50% بخشی از تیر و ستون که تداخل دارند بصورت صلب تعریف شده و طول آکس به آکس کمتر می‌شود.

دانلود آموزش تحلیل IDA دینامیکی افزایشی

پروژه ارزیابی لرزه ای عملکردی یک سازه فولادی دوبعدی در SAP2000 به شیوه ی تحلیل IDA دینامیکی افزایشی incremental Dynamic Analysis

 

>> دانلود فایل

 

تعداد صفحات 16 صفحه | حجم فایل 1 مگابایت | پروژه دانشجویی | دانشگاه تربیت مدرس | استفاده از برنامه ی SAP2000 و Seismo Signal

مقایسه ی SAP2000 و SeismoStruct

هر یک از دو برنامه SAP2000 و SeismoStruct دارای ویژگی‌های خاص خود هستند. باید ببینید که از آنها چه می‌خواهید و دنبال چه چیزی هستند. هر دو برنامه تحلیلی بوده و قادر به تحلیل غیرخطی هستند. ولیکن تفاوت‌های زیادی با هم دارند.
- برنامه SAP2000 پردازنده طراحی دارد ولی SeismoStruct خیر.
- هر دو برنامه User Friendly هستند. هر دو دارای یک محیط گرافیکی کاربرپسند هستند.
- مدل‌های غیرخطی فراوانی در هر دو برنامه SAP2000 و SeismoStruct وجود دارد.
- امکان استفاده از مدل‌های مفصل پلاستیک متمرکز و فایبر در هر دو برنامه وجود دارد.
- امکان ایجاد مفاصل پلاستیک متمرکز خودکار در برنامه SAP2000 وجود دارد ولی در SeismoStruct خیر.
- امکان تحلیل خودکار IDA در SeismoStruct وجود دارد ولی در برنامه SAP2000 خیر.
- برنامه SeismoStruct دارای نسخه‌های غیرتجاری بوده ولی SAP2000 تجاری است.
- در دفاتر مهندسی و کارهای عملی استفاده از SAP2000 ارجع است. برای اکثر کارهای پژوهشی شاید SeismoStructمناسبتر باشد.
- یادگیری برنامه SeismoStruct راحت هست. مثل SAP2000 پیچیده نیست. فقط باید به مفاهیم تحلیل غیرخطی در هر دو برنامه مسلط باشید.

 
منبع: کانال دکتر علیرضایی
 

ترکیب بارهای شامل فشار جانبی خاک و فشار زیر زمینی

در صورت وجود فشار جانبی خاک، فشار زیرزمینی و یا مواد انباشته شده، H، اثر آنها را باید بصورت زیر منظور نمود. اگر اثر این بارها در جهت افزودن به اثرات دیگر متغییرهای اصلی بارگذاری باشد، اثر بار H باید با ضریب 1.6 در ترکیب بارها منظور گردد.
1. 1.4D + 1.6H
2. 1.2D + 1.6L + 0.5(Lr or S or R) + 1.6H
3. 1.2D + 1.6(Lr or S or R) + (L or 0.5(1.4W)) + 1.6H
4. 1.2D + 1.0(1.4W) + L + 0.5(Lr or S or R) + 1.6H
5. 1.2D + 1.0E + L + 0.2S + 1.6H
6. 0.9D + 1.0(1.4W) + 1.6H
7. 0.9D + 1.0E + 1.6H
8. 1.2D + 0.5L + 0.5(Lr or S) + 1.2T + 1.6H
9. 1.2D + 1.6L + 1.6(Lr or S) + 1.0T + 1.6H
 
اگر اثر این بارها در جهت کاهش به اثرات دیگر متغییرهای اصلی بارگذاری باشد، اثر بار H باید با ضریب 0.9در ترکیب بارها منظور گردد.
1. 1.4D + 0.9H
2. 1.2D + 1.6L + 0.5(Lr or S or R) + 0.9H
3. 1.2D + 1.6(Lr or S or R) + (L or 0.5(1.4W)) + 0.9H
4. 1.2D + 1.0(1.4W) + L + 0.5(Lr or S or R) + 0.9H
5. 1.2D + 1.0E + L + 0.2S + 0.9H
6. 0.9D + 1.0(1.4W) + 0.9H
7. 0.9D + 1.0E + 0.9H
8. 1.2D + 0.5L + 0.5(Lr or S) + 1.2T + 0.9H
9. 1.2D + 1.6L + 1.6(Lr or S) + 1.0T + 0.9H
@AlirezaeiChannel

دیوار برشی در کنار بازشو

چرا توصیه می شود دیوار برشی در کنار بازشو ها نباشد؟ 

نیروهایی که به دیوارهای برشی وارد می شوند :

به طور کلی دیوار های برشی تحت نیروهای زیر قرار می گیرند :
1-نیروی برشی متغیر که مقدار آن در پایه حداکثر می باشد .
2-لنگر خمشی متغیر که مقدار آن مجددا در پای دیوار حداکثر است و ایجاد کشش در یک لبه ( لبه نزدیک به نیروها و فشار در لبه متقابل می نماید ) با توجه به امکان عوض شدن جهت نیروی باد یا زلزله در ساختمان ، کشش باید در هر دو لبه دیوار در نظر گرفته شود.
3-نیروی محوری فشاری ناشی از وزن طبقات که روی دیوار برشی تکیه دارد .

اگر بخواهیم از نظر انتقال و توزیع نیروی زلزله به این موضوع نگاه کنیم، میبینیم که وظیفه توزیع نیرو و انتقال نیرو به عهده اتصال دیوار برشی و دیافراگم سقف میباشد. منطقی است که مسیر انتقال نیروی زلزله به این شکل هست که پس از ورود انرژی زلزله به سازه دیوار ها وظیفه استهلاک انرژی رو دارن ، این استهلاک انرژی به این گونه هست که دیوار باید جذب انرژی خوبی داشته باشد تا به وسیله اتصال بین دیافراگم و سقف این انرژی از طریق دیافراگم به تیرها و سپس از طریق ستون و دیوار به زمین منتقل میشود.

اتصال مناسب سقف و دیوار ضامن جذب انرژی خوب توسط دیوار هست. حال فرض کنید دیوار اتصال مناسبی با سقف نداشته باشد نیروی ناشی از تغییر مکان که از سقف به دیوار میرسد بسیار کم است و دیوار وظیفه خود را بدرستی انجام نمیدهد، در این صورت استهلاک انرژی خوبی در سازه بوجود نمی آید و عملا دیوار ها در جذب انرژی زلزله به مقداری که باید سهیم باشد ، نمیتواند این انرژی زلزله را دریافت کند و بع زمین منتقل کند و عملا این عدم جذب انرژی تاثیر بدی بر روی دیافراگم سقف خواهد داشت.

در چنین مواردی ما نیاز به جمع کننده هایی در مسیر دیواد نیاز پیدا میکنیم که واسطه این بشوند که انرژی زلزله به دیوارها برسند (که باید لزوم یا عدم لزوم استفاده آن برسی شود. استفاده از جمع کننده ها هم بستگی به شرایط سازه و نحوه استفاده و دیواربرشی با قاب خمشی به طور همزمان دارد ) و سازه از نظر جذب و استهلاک انرژی به مشکل بر نخورد.

در صورت استفاده از دیوار برشی، برای انتقال بار از دیافراگم سقف به دیوار برشی باید آرماتور دوخت مورد نیاز با عملکرد برش اصطکاکی طبق بخش 9-12-13 برای نیروهای انتقالی دیافراگم که از بخش 6-7-2-7 محاسبه می شود طراحی گردد. این نکته باید در مورد دیوار هایی که به علت قرار گرفتن در کنار بازشو های سقف، اتصال کامل به دیافراگم ندارند به طور ویژه بررسی شود. توصیه می شود اصولا از کاربرد دیوار های برشی در کنار بازشو های سقف اجتناب گردد.

مجتبی شیری - به نقل از کانال محاسبات سازه

فروش پروژه ی بهسازی

فروش پروژه ی درس آسیب پذیری و بهسازی لرزه ای

شامل فایل های Etabs - SAP2000 و گزارش تایپ شده در Word

جهت سفارش به شماره ی 09382904800 از طریق تلگرام پیام دهید.

محل مناسب دیوار برشی

انتخاب مکان مناسب جهت قرارگیری دیوارهای برشی:

 این مساله نیز تقریباً مشابه بادبندگذاری است. به طور خلاصه:

1-  قرار گیری دیوار برشی در دهانه های بلند نسبت به دهانه های کوتاه ارجح است.

2-  قرارگیری دیوار برشی در دهانه های متوالی ارجح است.

3-  طرز انتخاب محلهای دیوار برشی بهتر است به گونه ای باشد که سازه منظم باشد و بین مرکز جرم و سختی فاصله نیافتد.

4-  بهتر است تعداد دهانه های دیوار برشی از طبقات بالا به پایین به تدریج اضافه شود.

5- بهتر است دیوارهای برشی بین ستونها قرار گیرند هر چند منعی برای این موضوع وجود ندارد.

محل مناسب برای مهاربندها

انتخاب محلهای مناسب جهت قرارگیری بادبندها:
 این مساله فقط برای حالتی است که حداقل در یکی از دو جهت اصلی از سیستم مهاربندی شده استفاده کرده باشیم. اگر سازه فاقد مهاربند باشد این نکات قابل استفاده نخواهد بود.
 در انتخاب محلهای مناسب برای بادبندها میتوان به نکات زیر اشاره کرد:
1- حتی الامکان به گونه ای بادبندگذاری کنیم که متقارن باشد و بین مرکز سختی و مرکز جرم در طبقات فاصله اندک باشد.
2- دهانه های بزرگتر نسبت به دهانه های کوچکتر جهت قرار گیری بادبند در ارجحیت هستند. این مساله به خاطر کنترل نیروی محوری منتقل شده به ستون های متصل به بادبند و همچنین کاهش آپلیفت در صفحه ستون و پی است.
3- در یک قاب خاص ترجیحاً در دهانه های متوالی بادبندگذاری نمایید.این مساله نسبت به بادبندگذاری در دو دهانه غیرمجاور در یک قاب در ارجحیت است. این مساله باعث کاهش سایز ستون وسط بین دو دهانه می شود. در حالی که اگر دو دهانه غیر مجاور بادبندگذاری شوند ۴ ستون متصل به بادبند خواهیم داشت که هر ۴ ستون به همراه صفحه ستون و پی زیر آنها دارای سایز بالایی خواهند بود.
4- جهت اقتصادی شدن طرح بهتر است در طبقات بالا از تعداد دهانه های کمتر جهت بادبند گذاری استفاده نموده و در طبقات پایین این تعداد دهانه ها را به تدریج اضافه کرد. حتی بهتر است بدون جابه جایی صفحه بادبند دهانه بادبندی شده را جابه جا کرد و به دهانه مجاور در طبقه پایین منتقل نمود.
5- تعداد کل دهانه های بادبندی باید با یک فرآیند سعی و خطا به گونه ای به دست آید که از لحاظ اقتصادی سازه بهینه گردد و البته از نظر اجرایی هم قابلیت اجرایی بالاتری داشته باشد. اما به هر حال توصیه میشود که در هر جهت حداقل دو دهانه به صورت متقارن وجود داشته باشد.
6- باید توجه کرد که به عنوان بادبند هم محور تنها از انواع بادبندهای قطری، ضربدری، ۷ و ۸ (موسوم به شورون)، K شکل (تنها برای سازه های تا دو طبقه) مجاز به استفاده هستیم. به خاطر ضوابط سختگیرانه مبحث دهم در مورد بادبندهای ۷ و ۸ توصیه اکید میشود که حتی الامکان از این بادبندها استفاده نگردد. استفاده از بادبندهای ضربدری و قطری (علی الخصوص ضربدری) دارای ارجحیت می باشند. بادبندهای با شکل خاص مثل بادبند Y شکل (موسوم به پرده ای) مورد قبول مبحث دهم نیست. در صورت استفاده از بادبند قطری بهتر است در هر قاب در هر طبقه حداقل دو بادبند قطری استفاده شود و جهت استقرار آنها مخالف یکدیگر انتخاب شود، به گونه ای که برخی از آنها تحت کشش و همزمان برخی دیگر فشاری باشند. برای بادبندهای با حد شکل پذیری ویژه این مساله حالت اجبار دارد. در این حالت این نحوه استقرار باید به گونه ای باشد که در هر قاب سهم نیروی زلزله ای که به آن قاب میرسد حداقل ۳۰ و حداکثر ۷۰ درصد بین بادبندهای کششی و فشاری تقسیم شود.
7- در مورد بادبندهای واگرا باید از اشکال مجاز معرفی شده در بخش ۱۰-۳ مبحث دهم استفاده نمود. طول قطعه رابط در این بادبندها در حدود ۲۰ درصد دهانه توصیه می شود.

راهکاری برای رفع خطای فشردگی مقاطع

ببینید شما ممکنه تو سازتون چند تیپ ستون داشته باشید.
کاری که میکنید به این ترتیبه.
1) اول از sd section مقدار z رو برای مقطع میخونید و در fy ضرب میکنید.
در این مرحله شما مقادیر زیر را استخراج کردید
Zfymn2
Zfymn3
2) دقت کنید که اینجا فقط و فقط z رو در fy ضرب کنید( درphi ضرب نمیشود)
3) آن مقاطعی که برایشان zfymn2 و zfymn3 راحساب کردید انتخاب کنید و باید در مسیر زیر این اعداد را وارد کنید.
Select section/design/view revise overwrite/ nominal major bending capecity mn2 and mn3
وارد کنید. دقت کنید که در اینجا capecity عنوان شده پس zfy وارد میشود نه phi.z.fy ، اگرphi.z.fy وارد کنید نرم افزار دوباره یکبار دیگه در phi ضرب میکند و مقاومت مقطع به یکباره افت می کند
با این کار ایتبس دیگر با فشرده و غیر فشرده بودن کاری ندارد ، میخواد ایتبس بفهمد یا نفهمد.
وقتی شما در منوها ، عدد می دهید ایتبس آن اعداد را به عنوان مبنا قرار میدهد و کاری با پاراپترهای دیگر ندارد
ببینید Etabs برای ستونها کشش محوری فشار محوری و کامپکت و نان کامپکت رو کنترل میکنه ، من کامپکت و نان کامپکت رو نمیخوام ، با این کار برای من فقط stree ratio مهمه که ببینم جواب داده یا نداده
 
به نقل از کانال نرم افزار عمرانی

جزوه ی آموزشی تحلیل پوش آور (استاتیکی غیرخطی) PushOver در SAP2000

 دریافت جزوه PDF
عنوان: جزوه ی تحلیل پوش آور (استاتیکی غیرخطی) در SAP2000
حجم: 2.82 مگابایت
تعداد صفحات: 95 صفحه | جامع و کامل به شکل تصویری