<br /> مقدار آب در بتن

میزان آب در بتن معمولاً با نسبت وزنی آب به سیمان (W/C) نشان داه می شود که W معرف وزن آب و C معرف وزن سیمان است. به صورت یک اصل باید حتی المقدور، نسبت W/C کم انتخاب شود.
قسمتی از آبی که در ساخت بتن مصرف می شود (حدود ۲۵ درصد وزنی سیمان)، جذب ذرات سیمان شده و در واکنش های شیمیایی (هیدراسیون) به کار گرفته می شود. اما عملاً ساخت بتنی با W/C = 0.25 امکان پذیر نیست، زیرا چنین بتنی به اندازه ای سفت است که کار کردن با آن میسر نیست. به همین جهت باید W/C را تا آنجا افزایش داد که به سهولت بتوان با بتن کار کرد. لذا نسبت آب به سیمان در بتن را تا ۰٫۴ الی ۰٫۶ افزایش می دهند. اما در همین محدوده باز هم هر چه W/C را کمتر در نظر بگیرند، بهتر خواهد بود. زیرا مازاد آب که در واکنش شیمیایی شرکت نمی کند، جا اشغال کرده و نهایتاً در بتن محبوس می شود و یا تبخیر شده و فضای خالی ایجاد می کند، یعنی در هر حال از حجم مفید بتن می کاهد.

<br /> عمل آوری بتن با نایلون و پلاستیک

اول باید توجه کنیم که ما دو نوع عمل آوری برای بتن داریم یکی عمل آوری با روش آب رسانی که روش معمول هست و دیگری روش عمل آوری با استفاده از عایق . اشاره جنابعالی به روش دوم است. این روش البته دارای محدودیت هست و برای بتن های با نسبت آب به سیمان کمتر از 0.43 قابل استفاده نیست و باعث جمع_شدگی بتن و خشک شدگی آن میشود. البته برای شرایط آب و هوایی سرد به شرط استفاده از مواد افزودنی معدنی مثل دوده سیلیس، سرباره و متاکائولین میشود از این روش برای نسبت آب به سیمان 0.4 تا 0.43 نیز استفاده کرد. برخی شرایط هم هست که اجباراً فقط استفاده از پوشش پلاستیک قابل استفاده است ؛ مثل شرایط آب و هوایی گرم و با رطوبت نسبی کمتر از 70 درصد و سرعت وزش باد بیشتر از 5 کیلومتر بر ساعت که تا زمان سخت شدن بتن باید از روش عایقی و با استفاده از پوشش پلاستیک انجام بشود و بعد از آن باید مطابق ضوابط جدول 9-7-1 مبحث_نهم ، روش عمل آوری مناسب را انتخاب کرد. در مورد مدت عملی آوری ، مطابق جدول 9-7-2 مبحث نهم این زمان بر حسب شرایط محیطی بین 6 تا نهایتاً 14 روز خواهد بود و نیازی به مدت عمل اوری بیشتر نیست. در مورد بحث افزایش دما به خاطر استفاده از نایلون هم دقت کنید توی جدول 9-7-2 مبحث نهم مدت عمل آوری برای هوای گرم نسبت به شرایط معمولی و هوای سرد کمتر در نظر گرفته شده که شاید به همان دلیلی باشد که شما اشاره فرمودید. در مورد بحث پدیده گلخانه ای البته من خیلی اطلاعی ندارم. احتمالاً منظور شما این است که عایق روی بتن مثل یک پتو عمل میکند و دمای بتن را بالا نگهمیدارد . به نظرم این افزایش حرارت بسته به شرایط محیطی میتواند بعضاً مفید یا مضر باشد. میتواند سرعت گیرش_بتن و آزاد شدن گرمای ناشی از واکنش هیدراتاسیون سیمان را بالا ببرد. اگر دما پایین باشد، میتواند باعث جلوگیری از یخ زدن آب بتن هم بشود. البته گیرش سریع بتن که ناشی از گرمای زیاد هست میتواند باعث پایین آمدن مقاومت نهایی بتن و گیرش سریع سیمان هم بشود که طبعاً نکته منفی خواهد بود. تا جایی که میدانم دمایی که برای بتن مناسب هست در حدود نهایت 30 درجه هست و بیشتر از آن افزایش دما اثر منفی روی بتن دارد. حالا اینکه این روش عمل آوری چقدر باعث بالا بردن دمای بتن بشود ،دقیق اطلاع ندارم. به هر حال فکر میکنم حرکت در مسیر ضوابط آیین نامه میتواند ما را به رسیدن به بتن با شرایط مطلوب کمک کند. طبعاً وقتی آیین نامه استفاده از این روش را برای عمل اوری بتن با رعایت شرایط و ضوابطی خاص مجاز کرده است، حتماً این مسایل هم در مورد آن دیده شده است.

<br /> عوامل موثر در افزایش مقاومت بتن

بررسی مقاومت فشاری بتن و عوامل موثر در آن

مقاومت فشاری هر ماده را مقاومت در برابر خرابی تحت بار فشاری را گویند. به خصوص برای بتن، مقاومت فشاری بتن ، پارامتر مهمی جهت تعیین عملکرد مواد آن در طول عمر بتن می باشد. بتن را می توان ترکیبی جهت رفع نیازهای مهندسی و خواص با دوام مورد نیاز آنها، معرفی کرد. برخی از دیگر خواص مهندسی بتن، شامل مدول الاستیسیته، استحکام کششی، ضرایب خزش، چگالی، ضریب انبساط حرارتی ، می باشند.
مقاومت فشاری بتن به منظور حفظ کیفیت مورد نظر بتن در طول مدت عمل آوری در آزمایشگاه تعیین می شود. نمونه های بتن ساخته شده و تحت نیروی فشاری برای به دست آوردن مقاومت فشاری بتن ، مورد آزمایش قرار می گیرند.
به عبارت بسیار ساده، مقاومت فشاری با تقسیم بار شکست به مساحت اعمال بار، معمولاً پس از 28 روز از نگهداری و عمل آوری بتن محاسبه می شود. مقاومت فشاری بتن ، با تناسب بین سیمان، مصالح خوب، درشت دانه ها، آب و مواد افزودنی مختلف، کنترل می شود. هر چه نسبت آب به سیمان کمتر باشد، استحکام فشاری بالاتر خواهد بود.

اکنون عوامل فیزیکی آزمون که موثر بر مقاومت فشاری بتن هستند بررسی می کنیم.

1. 1. نوع نمونه. نوع نمونه بر مقاومت فشاری بتن اثر گذار است. این تاثیر به صورتی است که مقاومت فشاری 28 روزه نمونه های استوانه ای معمولا بین 80 تا 83 درصد نمونه های مکعبی است. با این وجود، برای بتن هایی که دارای وزن پایین هستند مقاومت فشاری نمونه های استوانه ای و مکعبی تقریبا یکسان است.
2. اندازه نمونه. هر چه اندازه نمونه بزرگتر شود مقاومت فشاری آن کاهش می یابد.
3. رطوبت نمونه. مقاومت نمونه های خشک نسبت به نمونه های اشباع شده 20 الی 25 درصد بیشتر است. بنابراین مقاومت باید در شرایط اشباع مشخص شود. دلیل آن وجود فشار آب در میان منافذ داخلی است که موجب کاهش مقاومت در حالت اشباع می شود.
4. سرعت بارگذاری. هر چه سرعت بارگذاری بیشتر شود در نتیجه مقاومت فشاری افزایش می یابد. با این حال هرچه سرعت را افزایش دهیم نهایتا مقاومت از 15% بیشتر نمی گردد.

مقاومت فشاری بتن

عوامل موثر بر مقاومت فشاری بتن و دوام بتن

1. نسبت آب به سیمان. تاثیر تناسب آب و سیمان بر دوام بتن تاثیر گذار است. اگر درصد آب به سیمان را دو برابر افزایش دهیم، مقاومت کاهش می یابد اما مقدار آن در در طول 28 روز یکسان نیست یعنی با این شرایط خواهیم داشت:

مقاومت یک روزه به 20 درصد کاهش می یابد.
مقاومت 3 روزه به 25 درصد کاهش می یابد.
مقاومت 7 روزه به حدود 33 درصد (3/1) کاهش می یابد.
مقاومت 28 روزه به 40 درصد کاهش می یابد.
مقاومت دراز مدت به 50 درصد کاهش می یابد.

2. مراقبت مرطوب از بتن. بتن بدون مراقبت مرطوب 80 درصد افت در مقاومت فشاری 28 روزه خواهد داشت.
3. نوع سیمان مصرفی. اگر سیمان تیپ یک را مبنا قرار دهیم، مقاومت فشاری بتن برحسب درصدی از سیمان تیپ یک به قرار جدول زیر خواهد بود.

نوع سیمان	یک روزه	7 روزه	28 روزه	90 روزه
تیپ یک	100	100	100	100
تیپ 2	75	85	90	100
تیپ 3	190	120	110	100
تیپ 4	55	65	75	100
تیپ 5	65	75	85	100

 

4. زمان. مقاومت فشاری بتن می بایستی در طول زمان افزایش یابد.
5. تاثیر دما. دمای بتن در زمان ریختن و دمای بتن در زمان مراقبت بر مقاومت بتن تاثیر گذارند. اگر دمای بتن در دوره ریختن ثابت بوده و دمای دوره مراقبتی متغیر باشد، با افزایش دمای دوره مراقبتی مقاومت بتن افزایش می یابد. اگر دمای بتن در دوره ریختن و دمای دوره مراقبتی ثابت باشد، هر چه دمای بتن بیشتر باشد بهتر است. طی دوره مراقبتی دمای سطح بتن نباید از 4 درجه سانتیگراد کمتر باشد. دمای بتن در زمان ریختن نباید از 32 درجه سانتیگراد بیشتر باشد.
6. تخلخل بتن. منافذی که در بتن وجود دارد یا با آب یا با هوا پر می شوند. هر چقدر تخلخل بتن بیشتر باشد، مقاومت آن کاهش بیشتری خواهد داشت. تخلخل بتن تا حد زیادی متاثر از نسبت آب به سیمان در مخلوط بتن است.
7. درجه خلوص سنگ دانه ها. اگر سنگ دانه ها در بتن به مقدار کافی نباشد، بتن نیز ضعیف می شود. سنگ دانه هایی با مقاومت کم مانند گچ از جمله سنگ دانه های نامناسب محسوب می شوند.
8. شکل سنگ دانه ها. هرچه سنگ دانه ها بزرگتر باشد، به دلیل پایین آمدن آب لازم برای مخلوط، مقاومت افزایش پیدا می کند. اما سنگ دانه بزرگ سبب عدم تجانس نیز می شود بنابراین بسته به شرایط باید دید کدامیک غلبه دارند. مقاومت بتن با شکل سنگ دانه رابطه مستقیم دارد و هرچه سنگ دانه های درشت مصرفی در طرح مخلوط شکسته تر باشد به دلیل درگیر شدن بهتر دانه ها با یکدیگر و برقراری اصطکاک بهتر، مقاومت فشاری بتن افزایش می یابد. اما در سنگ دانه ریز تاثیر شکسته بودن کمتر از سنگ دانه درشت است. با افزایش تعداد سنگ دانه های تیز گوش روانی بتن تقلیل می یابد.

منبع:betonpasargad.com

<br /> نکات بتن ریزی حجیم

4 نکته برای طرح اختلاط بتن ریزی های حجیم:
۱. سیمان های تیپ ۱ و ۳ به دلیل حرارت زایی بالا مناسب نیستند.
۲. سیمان های تیپ ۲، ۴ و ۵ به دلیل حرارت زایی کمتر نسبت به تیپ های ۱ و ۳ مناسب اند.
۳. استفاده از افزودنی های جایگزین سیمان مانند میکروسیلیس جهت کنترل حرارت زایی توصیه می شود.
۴. کاهش نسبت آب به سیمان و حصول روانی مطلوب به وسیله افزودنی های کاهنده آب جهت کاهش مصرف سیمان توصیه می شود.

<br /> مقدار آب در بتن و مشخصات آب

جنس آب در بتن و اندازه آن:
آبی که در ساختن بتن مصرف می شود باید آشامیدنی باشد و دارای جسم هایی که به بتن آسیب برساند نباشد. گند آبها، پسابها، فاضلاب شهر ها، آب مردابها و این قبیل آب ها را نباید در ساخت بتن مصرف کرد.
اندازه آب در بتن به عوامل زیر بستگی دارد:
1-  شل و سفت بودن بتن                                         2 - درشتی سنگ دانه ها                                        3- نمناکی سنگ دانه ها                                         4- زبری رویه سنگ دانه ها                                    5- شکل سنگ دانه ها                                                6- گرما و خشکی هوا هنگام ساختن بتن
اندازه آبی که در ساختن بتن مصرف می شود به دو طریق لحاظ می شود:
1- به وزن جسم های جامد بتن  (سیمان وسنگ)          2- به وزن سیمان بتن
تذکر: هرچه در ساختن بتن بیشتر آب مصرف شود تاب بتن کاهش می یابد پس آب زیاد تاب بتن را کم می کند.
 
1- برای بتن های خمیری:  ^w/_c  = 0.6
2- برای بتن های با ضخامت کم: ^w/_c  =0.7 که برای آسانی جابجایی بتن از این نسبت استفاده می شود.
3- برای آبهای آلوده باید :  ^w/_c  = 0.5 باشد زیرا آب های آلوده باعث فاسد شدن و از کیفیت افتادن سیمان می شود.
4- برای سیمان های پر مایع : ^w/_c  =0.55 باید باشد.

<br /> انواع عیوب بتن

خرابی بتن:
1) شیمیائی:
• حمله سولفات ها
• حمله کلرورها و خوردگی فولاد
• کربناتی شدن
• واکنش قلیاوی سنگدانه ها
2) فیزیکی:
• یخ زدگی و ذوب متوالی
• فرسایش و سایش
• خلاء زایی (کاویتاسیون)
• نفوذ نمک ها در بتن
• حریق
• ضربه
• شرایط محیطی
• حمله باکتریها
3) خطاهای اجرائی:
• دانه بندی یکنواخت و نامناسب
• خاک دار بودن شن و ماسه
• انبار کردن نامناسب مصالح بتن (شن و ماسه،سیمان،آب،مواد افزودنی)
• به کار گیری نوع و مقدار نامناسبسیمان
• تراکم نامناسب
• عمل آوری نامناسب
• به کار گیری آب بیش از حد مورد نیاز در مخلوط بتن