نکات مبحث هفتم درخصوص گمانه ها

 مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

نکاتی از مبحث_هفتم ویرایش ۱۴۰۱ در مورد تعیین تعداد ، فاصله و عمق گمانه های شناسایی در مطالعات ژئوتکنیک
۱٫فاصله بین گمانه ها متناسب با تعداد طبقات ، اهمیت ساختمان و پیچیدگی لایه بندی زمین باید بین ۱۵ تا ۳۵ متر انتخاب گردد. در پروژه های انبوهسازی با حداکثر طبقات ۱۲ طبقه این فاصله میتواند افزایش یابد. این فاصله برای ساختمانهای ۵ تا ۱۲ طبقه ۳۰ تا ۶۰ متر و کمتر از ۵ طبقه با فرض لایه بندی یکنواخت ۵۰ تا ۱۰۰ متر میباشد.
۲٫ حداقل تعداد گمانه بر اساس جدول ۷-۲-۱ مبحث هفتم با لحاظ کردن تبصره های ذیل جدول تعیین میشود. در صورت وجود گودبرداری و لایه بندی پیچیده زمین ، تعداد گمانه ها افزایش می یابد. علاوه بر تعداد گمانه های فوق باید یک چاه دستی نیز جهت مشاهده بافت خاک به صورت اضافه تر حفر گردد. عمق چاه دستی تا تراز آب زیرزمینی میباشد. بر اساس موارد فوق برای یک ساختمان با سطح اشغال کمتر از ۳۰۰ متر مربع با لایه بندی یکنواخت خاک ، درجه اهمیت متوسط و بدون گودبرداری ، حداقل ۳ گمانه نیاز خواهد بود که یکی از آنها چاه دستی جهت مشاهده بافت خاک میباشد.
۳٫ عمق گمانه ها باید بر اساس ضوابط بند ۷-۱-۲-۳-۲-۷ مبحث هفتم تعیین شود. عمق گمانه نباید از عرض ساختمان کمتر باشد. در صورت وجود گود، ارتفاع گود به عمق گمانه اضافه میشود. در صورت برخورد به بستر سنگی میتوان عمق گمانه را کاهش داد ؛ اما لازم است که حداقل ۳ متر حفاری در داخل سنگ انجام گیرد. در صورت وجود شمع در طرح فونداسیون ، لازم است که حفاری تا ارتفاع ۴ برابر قطر شمع در زیر تراز مورد نظر برای پایین شمع ادامه یابد.

گمانه زنی یا سنداژ چیست؟

گمانه زنی یا سنداژ چیست؟

جهت شناسایی نوع و جنس زمین ، قبل از شروع عملیات ساختمانی باید از موقعیت و وضع قشر های مختلف زمین ، سطح آب های زیر زمینی و وضعیت شیمیایی خاک زیر شالوده تا آنجا که احتیاج است کاملا آگاه و مطمئن شویم. به همین جهت در زمین های مورد نظر لازم است گمانه های دستی و یا ماشینی حفر نمود تا نوع و جنس زمین و ضخامت قشر های متشکله و غیره آن را بدست آورد

گمانه چاهی است که به وسیله ماشین حفار، کنده می شود. قطر گمانه بسیار کوچک تر از چاهکی است به صورت دستی حفر می شود و نمونه هایی که از گمانه بدست می آید دست نخورده هستند. برای محاسبه عمق و تعداد گمانه ها در آزمایش خاک،برای یک ملک، از جدولی که واحد ژئوتکنیک سازمان نظام مهندسی ارائه کرده است، بهره می گیریم.

دانلود همه ی مباحث مقررات ملی ساختمان

دانلود مباحث مقررات ملی ساختمان

دانلود مبحث اول	دانلود مبحث دوم	دانلود مبحث سوم
دانلود مبحث چهارم	دانلود مبحث پنجم	دانلود مبحث ششم
دانلود مبحث هفتم	دانلود مبحث هشتم	دانلود مبحث نهم
دانلود مبحث دهم	دانلود مبحث یازدهم	دانلود مبحث دوازدهم
دانلود مبحث سیزدهم	دانلود مبحث چهاردهم	دانلود مبحث پانزدهم
دانلود مبحث شانزدهم	دانلود مبحث هفدهم	دانلود مبحث هجدهم
دانلود مبحث نوزدهم	دانلود مبحث بیستم	دانلود مبحث بیست و یکم
دانلود مبحث بیست و دوم	دانلود قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان

Uplift در طراحی پی

اصولا وجود Uplift در طراحی پی منع خاصی ندارد. وجود این نیروی کششی عمدتا تحت دو ترکیب بار زیر رخ می‌دهد:
0.9D + 1.0W
0.9D + 1.0E
که در آنها نیروی ثقلی کم و بارهای جانبی اگر با علامت منفی بکار روند ممکن است باعث ایجاد کشش در پی شوند. لیکن در صورتی که پی قادر به تحمل این کششی ایجاد شده باشد، مشکلی نیست. در این حالت برنامه طراحی پی قادر به حذف کشش خاک باشد. در SAFE 2016 برای این منظور باید ترکیب بارهای طراحی بصورت غیرخطی در بیایند. برای این منظور باید از مسیر Define menu > Convert Combinations to Nonlinear Uplift Cases نسبت به غیرخطی کردن آنها اقدام شود. در هنگام تعریف فنر برای مدلسازی خاک و وارد کردن مقدار Ks از مسیر Define menu > Soil Subgrade Properties در بخش Nonlinear Option (Applies to Vertical Only) گزینه صرفا فشاری برای فنر باید انتخاب شود.

The compression only option can be used to model uplift on a foundation. These options apply only to vertical springs. The program assumes that a displacement in the positive Z direction places the corresponding spring in tension, while a displacement in the negative Z direction places the corresponding spring in compression.

در صورتی که در حین طراحی Uplift ایجاد شده توسط مقطع پی قابل تحمل باشد و آرماتورهای حاصله قابل جایگذاری باشد و همچنین میزان تغییر شکل پی در محدوده مجاز باشد (جدول 7-4-2 مبحث هفتم) می‌توان پی را قابل قبول در نظر گرفت. بنابراین یکی از مهم‌ترین کنترل‌های پی در حال ایجاد کشش در آن، کنترل نشست آن است.
 
منبع: کانال دکتر علیرضایی