راهکاری کلی ترمیم و تقویت
به منظور ترمیم و تقویت یک ساختمان مشخص، یک یا ترکیبی از راهکارهای زیر را میتوان بکار برد :
– محدود کردن استفاده و یا تغییر کاربری ساختمان
اصلاح کلی و موضعی اعضای آسیب دیده و آسیب ندیده
تبدیل اعضای غیر سازه ای موجود به اعضای سازه ای ( در صورت امکان)
اصلاح سیستم سازه ای به منظور تنظیم سختی، حذف اعضای آسیب پذیر و تغییر سودمند پریود اصلی ساختمان
کاهش جرم طبقات
افزودن اعضای سازه ای جدید
جداسازی شالوده ها از هم
– تخریب جزئی ساختمان
اعضای سازه ای بسته به مقاومت لرزه ای مطلوب خود، میزان آسیب دیدگی و نوع اتصالاتشان، با تزریق رزین، جایگزینی قطعات جدا شده، چسباندن ورق روی سطوح و تعبیه جاکتهای بتن آرمه و یا قفس های فلزی، ترمیم و با تقویت می شوند.
با اینحال کلید موفقیت عملیات ترمیم و تقویت، رسیدن به درجه بالایی از پیوستگی بین بتن قدیمی و جدید است. این مهم با انجام کارهای زیر می تواند محقق شود:
– ناصاف کردن سطوح بتنی قدیمی
پوشاندن سطح قدیمی با چسب اپوکسی و یا انواع دیگر رزین قبل از بتن ریزی جدید
جوش دادن آرماتورها
– استفاده از میلگردهای انتظار
شکل پذیری عضو ترمیم شده با محصور کردن صحیح بتن توسط خاموتها و تنگ هایی با فواصل کم، جاکتهای فولادی، جاکتهای مواد مرکب و امثالهم بهبود می یابد. باید در نظر داشت که تغییرات در مقطع اعضای سازه ای به علت ایجاد تغییر در سختی احزا مختلف منجر به باز توزیع تنش ها می شود. قفس های فلزی که از نبشی ها و بست های فولادی ساخته شده اند، فقط برای مرمت ستونها بکار می روند و مرمت اتصالات بین ستون ها و تیرها با این روش ممکن نیست. چسباندن ورق های فلزی یا FRP روی بتن از نظر کاربرد روش نسبتا ساده ای است. در این روش ناحیه کششی بدون تغییر در سختی می تواند تقویت شود. در صورت استفاده از دو روش اخیر باید اعضای تقویت شده را در مقابل آتش سوزی با وسایل ویژه ای ایمن کرد.
