میلگرد اوتکا و میلگرد ممان منفی

چه تفاوتی میان میلگرد اوتکا با ممان منفی است ؟

آرماتور اوتکا و ممان منفی ، دو آرماتور پر کاربرد در سقف تیرچه بلوک هستند که متاسفانه بسیاری از پیمانکاران و حتی مهندسین ، با وظایف این دو آرماتور به طور کامل آشنا نیستند و معمولا در سقف های تیرچه بلوک ، این آرماتور ها به درستی اجرا نمیشوند . یک علت اجرای اشتباه این آرماتورها ، عدم شناخت کامل از آنها و تفاوت های آن ها می باشد . در ادامه تفاوت های این دو ، مورد بررسی قرار گرفته است :

در سقف تیرچه بلوک دو کار مهم توسط اوتکا و ممان منفی انجام میشود : تامین ظرفیت برشی در انتهای تیرچه ها از طریق آرماتورهای اوتکا و تامین ظرفیت خمشی منفی از طریق بکارگیری آرماتور ممان منفی
نکته اجرایی بسیار مهمی که در این زمنیه وجود دارد این است ، که با وجود این همه تاکیدی که آیین نامه های مختلف روی میلگرد ممان منفی یا همان نگاتیو در اجرای سقف های تیرچه بلوک دارند و اجرای ان را الزامی می دانند و با وجود مزایای بسیاری که استفاده از این میلگرد باریک دارد از جمله : 
ترک برنداشتن سقف از محل تیر حمال
کاهش بار وارده به میلگرد های کششی اصلی
عدم فروپاشی کامل سقف در هنگام گسیختگی
کاهش خیز سقف کم شدن دامنه ارتعاش و …
در اجرا بسیاری از مهندسین و پیمان کاران آن را اجرا نکرده و به میلگرد برشی اتکا بسنده میکنند ، در صورتی که استفاده از اتکا الزامی نیست و معمولا در اکثر جاها نیازی به ان نیست و میلگرد زیکزاک تیرچه و بتن برای تحمل برش کافی می باشد و فقط برای افزایش اطمینان می گذارند و هیچ کس روی مقاومتش حساب نمی کند

لزوم تفکیک ممان منفی و اوتکا از یکدیگر : -ممان منفی در تمام موارد لازم است اجراشود ولی ادکا درصورتی اجرا می شود که مقاومت برشی انتهای تیرچه کافی نباشد.

نکات اجرایی سنگ نما ساختمان (نماسازی)

نکات اجرایی سنگ نما ساختمان

در پی حوادث متعدد سقوط سنگ نما و خسارات جانی که بر جای می گذارد، ذکر نکاتی چند در مورد اجرای صحیح سنگ نما ضروری می نماید.
سنگ یک موجود زنده است و حیات دارد و در گرما و سرما و تحت فشار از خود عکس العمل نشان می دهد…

سنگ نما به یکی از علل زیر ممکن است اصطلاحا ول کند ( از نما جدا شود):

::۱- نشست زمین و جابجایی ساختمان
::۲- انبساط و انقباض حرارتی و برودتی
::۳- لرزش و زلزله
::۴- عدم چسبندگی مناسب به دیوارهای پیرامونی.

موارد ذیل جهت اجرای بهتر سنگ در نما الزامی است:

::۱- استفاده از “ماسه شسته” در دوغاب پشت سنگ.
::۲- عدم استفاده از نخاله برای پر کردن فضای دوغاب پشت سنگ (پشت سنگ تماما باید با دوغاب سیمان پر شود.)
::۳- خاک حاصل از برش سنگ در هنگام فرزکاری، از پشت سنگ کاملا شسته شود.
::۴- در هوای سرد و شرایطی که امکان یخ زدن آب هست، عملیات سنگ کاری متوقف شود.
::۵- از دوغاب با سیمان زیاد استفاده شود.
::۶- به هیچ عنوان از سیمان خشک روی دوغاب برای بالا بردن سرعت کار استفاده نشود.
::۷- تمام سنگهای گرانیت و مرمریت اسکوپ شوند و در مورد سنگ تراورتن در جایی که سنگ ها در هم قفل و بست نشده و پیوسته نیست و یک قطعه سنگ به صورت تکی اجرا می شود(مانند قاب دور پنجره ها) حتما از اسکوپ استفاده شود.
::۸- دوغاب سفت شده ماسه سیمان پشت سنگ به مدت ۲ الی ۳ روز آب پاشی شود.
::۹- اگر پاشنه ستونهای برجسته نما روی زمین باشد می تواند تا ۱۰ سانتی متر با اسکوپ و بدون رابیتس کاری از عمده نما پیش آمد، ولی اگر ستونهای برجسته روی نما از نیمه نما (مثلا از طبقه یک به بالا) شروع می شود ، حتما احتیاج به زیر سازی با رابیس و اسکوپ دارند.
::۱۰- برجسته کاریها (ستونها، سینه کفتری ها) حتما با رابیتس کاری و اسکوپ کار شود.(تا پنج سانتی متر با اسکوپ و از ده سانتی متر با اسکوپ و رابیتس کاری).
::۱۱- اگر از سنگ تراورتن توری دار استفاده می کنید، تمام قطعات سنگ مانند سنگ گرانیت باید اسکوپ شود (توری پشت سنگها را با چسب می چسبانند و چسب از نفوذ دوغاب به درون سنگ ممانعت می کند و چسبندگی حاصل نمی شود).
::۱۲- سیم اسکوپ به طور سراسری در طول یک سنگ اجرا نشود و یک سنگ بلند را در چند نقطه سیم اسکوپ جدا گانه بزنید (نکته: معمولا سنگهای بلند از وسطشان ول می کنند).

مواردی از اشکالات رایج:

سنگ کاران برای جلوگیری از ریزش دوغاب از پشت سنگ، دو طرف انتهایی نما را معمولا با مچاله کردن گونی های سیمان و قرار دادن در بین سنگ و دیوار خارجی نما می پوشانند و بعد از اتمام سنگ کاری مبادرت به برداشتن گونی ها و پر کردن فضاهای خالی با ملات ماسه سیمان نمی کنند.
از این رو بعلت عدم چسبندگی مناسب قطعات سنگ کناری نما به دیوار پشتشان بعدا به موجب عواملی مانند وزش شدید باد، سنگها از نما جدا شده و سقوط می کنند.

در برخی موارد جهت پر کردن زیر سازی ها (مثل قسمت I شکل تیرها یا ستونهای فولادی) از ملات گچ و یا گچ و خاک به منظور نصب آجر و یا سایر پر کننده ها استفاده می گردد و در نهایت روی آن سنگ کاری می شود و یا حتی بعضا جهت نگهداری اولیه و موقت قسمتهایی از سنگ کاری در حین کار از ملات گچ یا گچ و خاک استفاده می شود و بعدها در اثر جذب رطوبت یا خیس شدن، ملات مذکور متورم شده و باعث جدا شدن و سقوط سنگ اطراف خود می شود.
در این خصوص استفاده از چسب سنگ جهت نگهداشتن موقت سنگ و استفاده از ملات سیمان جهت زیرسازیها توصیه می شود.

راههای تثبیت ومحکم کردن سنگ روی نما :

بهترین ومطمئنترین راه روش برای اینکار پیچ ورولپلاک کردن سنگهای نما میباشد

پیچ ورولپلاک کردن سنگ نما خیال شمارا برای سالهای طولانی از بابت ریزش سنگ نما راحت خواهد کرد

نحوه اینکار اول سوراخکاری مناسب سپس قراردادن پیچ ورولپلاک وبتن پیچ هستش

ما اینکار را بدون داربست وبا روش طناب انجام میدهیم

همچنین ما سنگهای افتاده را دوباره نصب میکنیم

از دیگر راههای تثبیت سنگ‌نما چسب زدن اهن کشی نبشی کشی بند کشی وغیره میباشد

چند نکته اجرایی

چند نکته اجرایی:

قالب برداری و برچیدن پایه های زیر طره ها از انتهای آزاد صورت می گیرد.

مقاومت فشاری متوسط لازم در طرح اختلاط بتن با اعمال ضرایبی از انحراف معیار و مقادیر ثابتی بر مقاومت مشخصه بدست می آید.

در خصوص مقابله با املاح کلر ، سیمان نوع 2 در مقابل محیط هایی با املاح سولفات و کلر بهتر از انواع دیگر سیمان پرتلند عمل می کند.

برای کنترل دمای بتن در بتن ریزی در هوای گرم حداکثر دمای سیمان 70 درجه سانتیگراد و حداکثر دمای بتن هنگام ریختن 30 درجه سانتیگراد توصیه می گردد.

در بتن هایی که در معرض آب زیرزمینی قرار دارند اصلا نباید از سیمان پرتلند تیپ 5 استفاده نمود.

مهندس ناظر می تواند برای حصول اطمینان از کیفیت مصالح مصرفی ، انجام هر آزمایشی را درخواست نماید.

وقتیکه بارهای سرویس به یک تیر بتن آرمه وارد می شوند ،لنگر حداکثر ایجاد شده در تیر بیشتر از لنگر ترک دهندگی بتن تیر است.

از میلگردهای فولادی از هر 50 تن و کسر آن از هر قطر و هر نوع فولاد حداقل 3 نمونه باید نمونه گیری کرد.

برخی تصورات اشتباه مهندسان

برخی مهندسان به اشتباه معتقدند که افزایش در برخی ابعاد و پارامترها میتواند به ایمنی و بهبود شرایط ساخت کمک کند این در حالیست که این افزایش های بدون حساب وکتاب نه تنها مفید نبوده بلکه عاملی در جهت افت کیفیت خواهد بود .از جمله این موارد :

1)افزایش سایز ستون ها :

این کار سبب افزایش سختی ستون و در نتیجه افزایش بار جانبی وارده به آن ستون وکاهش باروارده به ستون های دیگر شده در نتیجه علاوه بر غیر اقتصادی شدن خود می تواند باعث بحرانی شدن برخی اعضا شود

:2)افزایش سایز تیرها :

علاوه بر مشکلات گفته شده برای ستون ها ،افزایش محاسبه نشده سایز تیر ها میتواند باعت ایجاد مساله تیر قوی ستون ضعیف شده که در نتیجه آن در مواقع بحران مفصل پلاستیک بجای تیر در ستون رخ میدهد و خود عاملی خطرناک برای سازه بشمار می آید

:3) افزایش تعداد میلگردها :

این مسیله علاوه بر امکان ترد شدن مقطع میتواند باعث تراکم بیش از حد میلگرد شده و مانع بتن ریزی مناسب شود هم چنین تراکم بالا باعث ایجاد مشکل در عمل ویبره کردن بتن خواهد شد

:4)افزایش سایز بادبندها :

این عمل موجب افزایش سختی بادبند مورد نظر و در نتیجه افزایش نیروی وارده به آن شده در حالی که ورق های اتصال آن و جوشها برای این افزایش نیرو طراحی نشده و در نتیجه امکان پارگی ورق ها و شکست جوش ها بوجود می آید-علاوه بر این با بجابجایی مرکز سختی امکان تشدید مسیله پیچش در سازه بوجود خواهد امد که خود عامل بحرانی کننده سازه می باشد

:5) افزایش ضخامت بتن دال در سقف های تیرچه و بلوک :

علاوه بر افزایش بار مرده سازه باعث اعمال بارهای بیش از حد به تیرچه ها شده که در نتیجه آن خیز بیش ازحد تیرچه ها ودرنتیجه ترک های بزرگ در سقف رخ میدهد که از نظر روانی نیز بر کابران ساختمان تاثیر گذار خواهد بود

:6) افزایش سیمان در بتن :

سیمان تنها نقش ماده ی چسبنده را داشته وافزایش بیش از حد مورد نیاز آن تاثیری در مقاومت نداشته بلکه میتواند تاثیر منفی بر مقاومت بتن بگذارد و همچنین عاملی بر غیر اقتصادی شدن طرح اختلاط می باشد

:7) افزایش اب در بتن :

کمتر مهندسی وجود دارد که از تاثیر منفی افزایش اب در بتن بر مقامت بتن اطلاع نداسته باشد .

افزایش بی رویه اب علاوه بر کاهش مقاومت می تواند باعث نفوذ پذیری بیشتر و ایجاد ترک در بتن و پوکی بتن شود

:8) افزایش زمان ویبره :

این عمل باعث جدایی دانه بندی بتن و خروج شیره بتن از ان شده که عامل مهمی در کاهش کیفیت بتن خواهد بود ( زمان پیشنهاد شده برای ویبره بین 3تا 5ثانیه بسته به حجم بتن میباشد)

9)افزایش سایز نبشی بالاسری در اتصالات مفصلی :

این پدیده باعث کاهش انعطاف پذیری اتصال شده و در نتیجه ماهیت مفصلی بودن اتصال از بین رفته و به اتصال نیمه صلب نزدیک می شود که نتیجه آن اعمال لنگر پیش بینی نشده به اتصال و در نتیجه اعمال این نیروی اضافی به تیر ها و ستون ها خواهد بود

رواداری شاقولی ستون ها

طبق بند 10-4-6-7 مبحث دهم، حداکثر ناشاقولی مجاز ستون‌ها تا طبقه بیستم به ازای هر طبقه برابر 1/500 ارتفاع و حداکثر 25 میلیمتر (یک اینچ) به سمت نما و حداکثر 50 میلیمتر (دو اینچ) به سمت داخل ساختمان است. مبحث دهم از طبقه 20 تا 36 شیب را به 1/1000 به ازای هر طبقه و حداکثر به 50 میلیمتر به سمت نما و 75 میلیمتر به سمت داخل ناشاقولی را محدود می‌کند.
@AlirezaeiChannel

اما طبق نشریه 55 رواداری ستون ها به شرح ذیل عنوان شده است:

، حداکثر ناشاغولی مجاز ستون 6 میلیمتر در 3 متر می باشد