نکات مبحث هفتم درخصوص گمانه ها

 مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

نکاتی از مبحث_هفتم ویرایش ۱۴۰۱ در مورد تعیین تعداد ، فاصله و عمق گمانه های شناسایی در مطالعات ژئوتکنیک
۱٫فاصله بین گمانه ها متناسب با تعداد طبقات ، اهمیت ساختمان و پیچیدگی لایه بندی زمین باید بین ۱۵ تا ۳۵ متر انتخاب گردد. در پروژه های انبوهسازی با حداکثر طبقات ۱۲ طبقه این فاصله میتواند افزایش یابد. این فاصله برای ساختمانهای ۵ تا ۱۲ طبقه ۳۰ تا ۶۰ متر و کمتر از ۵ طبقه با فرض لایه بندی یکنواخت ۵۰ تا ۱۰۰ متر میباشد.
۲٫ حداقل تعداد گمانه بر اساس جدول ۷-۲-۱ مبحث هفتم با لحاظ کردن تبصره های ذیل جدول تعیین میشود. در صورت وجود گودبرداری و لایه بندی پیچیده زمین ، تعداد گمانه ها افزایش می یابد. علاوه بر تعداد گمانه های فوق باید یک چاه دستی نیز جهت مشاهده بافت خاک به صورت اضافه تر حفر گردد. عمق چاه دستی تا تراز آب زیرزمینی میباشد. بر اساس موارد فوق برای یک ساختمان با سطح اشغال کمتر از ۳۰۰ متر مربع با لایه بندی یکنواخت خاک ، درجه اهمیت متوسط و بدون گودبرداری ، حداقل ۳ گمانه نیاز خواهد بود که یکی از آنها چاه دستی جهت مشاهده بافت خاک میباشد.
۳٫ عمق گمانه ها باید بر اساس ضوابط بند ۷-۱-۲-۳-۲-۷ مبحث هفتم تعیین شود. عمق گمانه نباید از عرض ساختمان کمتر باشد. در صورت وجود گود، ارتفاع گود به عمق گمانه اضافه میشود. در صورت برخورد به بستر سنگی میتوان عمق گمانه را کاهش داد ؛ اما لازم است که حداقل ۳ متر حفاری در داخل سنگ انجام گیرد. در صورت وجود شمع در طرح فونداسیون ، لازم است که حفاری تا ارتفاع ۴ برابر قطر شمع در زیر تراز مورد نظر برای پایین شمع ادامه یابد.