کاهش دریفت طبقات در قاب خمشی
جابجایی‌های جانبی ایجاد شده در یک قاب خمشی به دلیل دو عامل خمش و برش ایجاد میشود. برای فهم این موضوع می‌توان قاب خمشی را به صورت یک ستون یک سرگیردار در نظر گرفت. در این حالت اگر نیرویی به صورت جانبی بر آن اعمال شود، جابجایی‌های ایجاد شده در این ستون طره‌ای به سبب دو عامل خمش و برش می‌باشد. لیکن سهم برش در این جابجایی‌ها اغلب ناچیز می‌باشد و در صورتی که ستون کوتاه باشد، سهم برش در ایجاد این تغییرمکان‌ها می‌تواند قابل توجه باشد. در حین تغییرشکل خمشی و در اثر بارهای اعمال شده بر قاب، ستون‌های سمت بارهای جانبی کشیده و تمایل به بلند شدن دارند و ستون‌های سمت پشت به باد تمایل به فشردگی و کوتاه شدن دارند.
به صورت کلی مقدار تغییرمکان جانبی یک قاب خمشی را می‌توان ناشی از عوامل زیر دانست:
تغییرمکان طره‌ای به سبب تغییرطول ستون‌ها (15% تا 20%)
خمش ایجاد شده در تیرها (50% تا 60%)
خمش ایجاد شده در ستون‌ها (15% تا 20%)
تغییرشکل چشمه اتصال (ناحیه پانلی) (حدود 5%)
نقش تغییرشکل‌های ناشی از برش در چشمه اتصال نبایستی نادیده گرفته شود. همانطور که دیده میشود، سختی ناشی از تیرها حدوداً 50% سختی قاب را تامین میکند و با افزایش مقطع تیرها زودتر می‌توان دریفت سازه را کم کرد ولیکن باید به این نکته مهم توجه داشت که در حالتی که تیر قوی ایجاد نمایید، امکان ایجاد تیرقوی-ستون ضعیف ایجاد شده و مفاصل پلاستیک در حین بارهای لرزه‌ای، ممکن است در ستون‌ها ایجاد شده و سبب آسیب‌های جدی در سازه شود.
منبع: کانال دکتر علیرضایی
