الف) تیرهای دهانه مهاربندی شده باید بدون در نظر گرفتن مهاربند به عنوان تکیهگاه میانی تیر قادر به تحمل بارهای ضریبدار مرده و زنده باشند.
ب) تیرهای دهانه مهاربندی شده، باید تحمل بارهای ضریبدار بصورتی که مهاربندها حذف شدهاند و به جای آنها ظرفیت آنها قرار داده شده را داشته باشند. این ظرفیت در کشش AgRyFy و در فشار 0.3Pn است.
در مهاربندی همگرای ویژه استفاده از مهاربندی صرفاً کششی مجاز نیست. در هر امتداد قاب، بایستی حداقل 30% و حداکثر 70% مهاربندها به کشش کار کنند. کنترل این بند به عهده کاربر است.
ضوابط لرزهای قابهای مهاربند شده همگرا با شکلپذیری معمولی، OCBF
در برنامه ETABS ضوابط زیر برای قابهای مهاربندی شده همگرای معمولی کنترل میشوند:
ضوابط طراحی تیرها، مهاربندها و ستونها.
برآورد نیروی طراحی اتصال تیر به ستون.
برآورد نیروی طراحی اتصال مهاربند.
برای طراحی این سیستم بایستی ضوابط ویژه زیر کنترل شوند (AISC SEISMIC 14):
اگر تحت ترکیب بارهای معمولی نیروی محوری ستونها از
0.4 ظرفیت فشاری یا کششی آنها فراتر رود، ترکیب بارهای ویژه تشدید یافته بایستی بدون حضور لنگر خمشی و نیروی برشی و تنها تحت اثر نیروی محوری کنترل شوند(
AISC SEISMIC 8.3, 4.1).
مقاطع مهاربندها باید فشرده لرزهای باشند (AISC SEISMIC 13.2d, 8.2b, Table I-8-1). در Error! Reference source not found. نسبت حدی عرض به ضخامت برای مقاطع فشرده لرزهای نشان داده شده است. در صورت عدم ارضای شرایط این جدول، پیام خطایی در خروجی اعلام میشود.
ضریب لاغری مهاربندها نباید از مقدار زیر، بزرگتر شود (AISC SEISMIC 14.2). در صورت عدم ارضای این شرط، پیام خطایی در خروجی اعلام میشود.
برنامه ضوابط زیر را برای مهاربندهای شورون 7 و 8 در قابهای OCBF کنترل مینماید:
فاصله بین تکیهگاههای جانبی برای تیرهای بین مهاربندی جانبی نباید از
lpd تجاوز نماید (
AISC SEISMIC 13.4a(2)). برای مقاطع جعبهای و مستطیلی طول
lpd بصورت زیر محاسبه میشود:
برای سایر مقاطع (
AISC A-1-7, AISC SEISMIC 13.4a(2)):
که در روابط فوق، M1 و M2 به ترتیب لنگرهای انتهای کوچک و بزرگ انتهایی در محل تکیهگاههای جانبی تیر هستند. نسبت M1/M2 برای انحنای مضاعف مثبت و برای انحنای ساده منفی است (AISC A1.7).
در برنامه ETABS، برای مهاربندهای 7 و 8، ضوابط زیر را کنترل نمینماید:
الف) تیرهای دهانه مهاربندی شده باید بدون در نظر گرفتن مهاربند به عنوان تکیهگاه میانی تیر قادر به تحمل بارهای ضریبدار مرده و زنده باشند.
ب) تیرهای دهانه مهاربندی شده، باید تحمل بارهای ضریبدار بصورتی که مهاربندها حذف شدهاند و به جای آنها ظرفیت آنها قرار داده شده را داشته باشند. این ظرفیت در کشش AgRyFy و در فشار 0.3Pn است.